dag 21 Mont-de-Marsan 111 km 710 hm

Absolute zondagsrust in een glooiend landschap van fois gras, d Artagnan, canard en Henri IV tot we rond 10u op de markt van Mezin belanden. Als zondagskinderen (de jeugdige variant van jonggepensioneerden) drinken we “un grand café au lait” tussen de marktkramers.

Iets verder verlaten we onze eigen gps-track voor een aangeduide fietsroute waarop “Mont de Marsan 48km”. Een tiental km verder wordt dat “Mont de Marsan 58km”. Oeps.... Niks te oeps, we zijn toch juist, dit is Frankrijk. De extra 20 worden hier beschouwd als “offert gratuit” denken we maar. Dat levert ons 20 bonuspunten op die we vanavond inzetten voor een extra liter Perrier bij het eten. Onze voorkeur boven Badoit en Pellegrino.

Dan maar de voie verte “du Marsan et de l Armagnac” op. Een oude spoorlijn. En verte is hier verte. Dat betekent grote stukken van de 35km voie verte gewoon op het gras. En de rest van het zadelklembouttestend-type wegdek. Al goed dat ze de treinbils verwijderd hebben. Maar we hebben er enorm genoten van de ongekende stilte en een eikenbladerdak dat beschutting gaf tegen wind en zon (blauwe hemel en tot 30C)en dit bij matige stijgingspercentages. Buiten wat vogels en ontelbare krakende eikels onder de wielen was het muisstil en verlaten. Zelfs twee reetjes hadden ons niet horen aankomen.

En nu onderdak in een oase van rust (jawel weer) met een soort parktuin en, zo gaat dat hier in het zuiden, al voor de derde dag op rij ontvangen met een aperiefke en zelfs vlaai. Zondag ....